پرسشگری

بزرگوارانی که امنیتشون بابت بسته شدن خیابون به خطر افتاده بود و می‌گفتن به هم زدن امنیت کشور اسلامی معادل محاربه‌ست و عاملش باید اعدام بشه: نگران پیدا شدن کسی که قصد جون دختربچه‌های مملکت اسلامی رو کرده هستید؟ از سرعت رسیدگی وزارت اطلاعات، بهداشت و آموزش و پرورش به این مساله راضی هستید و هر روز با دل قرص بچه‌هاتونو می‌فرستید مدرسه؟ قصد اعتراض اسلامی و قانونی جلوی در جایی رو اگه دارید، خبر بدید ما هم بیایم.

۱۷ لایک
الآن صالحه‌ ها میان میگن فرق من و تو اینه که تو چون ینگه دنیایی داری از رو شکم رسانه‌های معاند حرف میزنی
ولی من چون سه شکم زاییدم برا آقا و وسط تهرون دارم میرم‌ دانشگاه خبر دارم که اینا دروغه و هیچ مسمومیتی مربوط به مدارس دخترانه و مذهبی ها وجود نداشته. دخترای من که دارن میرن مدرسه خیلی هم خوشحالن که بیانات آقا رو دارن فرو میکنن توشون. ^_^
۰۷ اسفند ۲۲:۱۲ -- 𝚂𝚎𝚕𝚎𝚗𝚎
ولی اینکه با فهمیدن این خبر یاد طالبان افتادم باعث شد ترس به جونم بیوفته. (:
۰۷ اسفند ۲۲:۴۳ خانم خوشبخت خانم خوشبخت
قضیه چیه؟

به مدارس دخترونه‌ی سراسر کشور حمله شیمیایی شده و بچه‌ها دچار مسمومیت شده‌ن و کارشون به بیمارستان کشیده. تازه امروز معاون وزیر بهداشت واکنش داد که آره عمدیه جریان.


https://www.hamshahrionline.ir/news/744724/%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%B3%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C%D8%AA-%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%A7%D9%86-%D9%82%D9%85%DB%8C-%D9%81%D8%A7%D8%B4-%D8%B4%D8%AF-%D8%A7%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D9%88%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA%D9%86%D8%AF-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%B3

۰۸ اسفند ۰۷:۵۰ خانم خوشبخت خانم خوشبخت
وای....
حمله شیمیایی ؟

خانم شما ایران زندگی نمی‌کنی؟

۰۸ اسفند ۱۳:۲۸ فرشته ...
نه این شامل امنیت نمیشه، فقط خیابون بستن و اعتراض کردن به اینکه داریم میریم به حمدالله شامل نقض امنیت میشه عزیزم.
۰۹ اسفند ۰۸:۰۸ خانم خوشبخت خانم خوشبخت
ایران زندگی میکنم اما فیلتر شکنم وصل نمیشه در نتیجه تو تلگرام و اینستاگرام نمیرم،
ماهواره نداریم در نتیجه بی بی سی و این چیزا نمیبینم،
تلوزیون ایران هم نمیبینم،
کلا ارتباطم با دنیای بیرون قطعه×

در نتیجه در جریان این اتفاقات نیستم،
تو محل کارم هم کسی درمورد این چیزا حرف نمیزنه، چون کار دولتی دارم،
ارتباطم با فک و فامیل هم به مادرم ختم میشه فقط،
که اوهم درمورد این چیزا صحبتی نمیکنه×

عجب.

گاهی اخبار رو هم دنبال کن حالا، چهارتا تیتر خوندن فیلتر‌شکن و ماهواره و تلویزیون نمی‌خواد.

۰۹ اسفند ۰۹:۴۴ خانم خوشبخت خانم خوشبخت
از کجا دنبال کنم؟
اونجاهایی که اخبار درست رو میگن فیلترشکن میخواد.

البته اعصاب درست حسابی هم ندارم، من کاری از دستم بر نمیاد، حس میکنم شبیه مهره های سرباز شطرنجیم،
بی ارزشترین آدم های این دنیا،
هرکاری سرمون میارن کاری دستمون بر نمیاد،
پس چه فایده اخبار رو دنبال کردن؟

تا وقتی تلاش نکرده باشی کاری کنی که نمی‌تونی بگی کاری از دستم بر نمیاد. اگه رویه‌ت این بمونه که می‌رم سر کار و میام خونه، با کسی هم حرف نمی‌زنم و در جریان اخبار کشور و تلاش‌های بقیه هم قرار نمی‌گیرم، بله هر کاری بخوان سرت در میارن تا چهل سال دیگه. 

با تکرار کاری که قبلا می‌کردی نتیجه جدید و متفاوتی نمی‌گیری.

۰۹ اسفند ۱۸:۲۵ مهدیار پردیس
اون یکی فرقهٔ خدمهٔ ظلم (که جملگی نخبهٔ دانش‌بنیانِ متعهدِ مکتبیِ تراز هستن) هم الان میان میگن ما از همه معترض‌تریم و هر روز ۱۷ رکعت نماز پر آب چشم و لبریز از خون جگر ادا می‌کنیم، قربه الی الله ولی این دلیل نمی‌شه که بگیم نظام بده!
۱۱ اسفند ۱۴:۰۷ مهدیار پردیس
یه چی هم اضافه کنم که ما خیلی پرتوقعیم! اتفاقات مهم مثل شلوار مهسا و رقصیدن و بوسیدن نبوده که بخواد پیگیری بشه، یه حمله شیمیایی عادی تو ایرانه! تازه این حملات هم اگه تو فلسطین و لبنان و یمن رخ بده مهمن و نه تو تهران و قم و جاهای دیگه! شما خارج‌نشین‌ها و ما کورها این چیزا رو نمی‌فهمیم که چنین اتفاقاتی تو ایران هیچ اهمیتی نداره واقعاً!
مثل اسیدپاشی‌های اون سال اصفهان و سانچی و پلاسکو و پرواز اوکراین و دیگران!

راستش بعد از این همه آدم که کشته شده‌ن، فکر نمی‌کنم دیگه شوخی با این‌که ما مهم نیستیم و گروگانمون گرفته‌ن جالب و بامزه باشه.

۱۱ اسفند ۱۷:۵۲ مهدیار پردیس
من شبیه کسایی هستم که دارن شوخی می‌کنن؟ :|
اونم منی دستم به عاملش برسه خرخره‌شو می‌جوم، اصلاً جونی برای شوخی نمونده عزیز من :|

خب کامنت قبلی رو به شوخی و طعنه نوشتی دیگه. کار ما از این مرحله گذشته...

۱۱ اسفند ۱۸:۴۰ مهدیار پردیس
طعنه برای قبل از مهسا بود، یه ۶ ماهی هست که همه چی از هر جدی‌ای جدی‌تره و از هر زهرماری هم تلخ‌تره! کاملاً جدی گفتم که ما ایرانی‌ها و کشورمون ایران سر سوزن اهمیتی برای این وحوش نداریم!
خب نظر من اینه نمی‌شه بگیم هرکدوم.
چون خیلی فرق هست بینشون.
ببین من کاملا موافق اعتراضم. اصلا آقا طبق دین هم بخوای بگی حدیث داریم مظلومی که در برابر ظلم سکوت کنه فرقی با ظالم نداره.
این تا اینجا.
نمی‌دونم کامنتم رو اینجاhttps://1moshtharf.blog.ir/post/320#comments
خوندی یه نه
ولی حقیقت با جواب نویسنده گریه کردم..
که عده‌ای ظلم می‌بینن و بهش گویا عادت کردن.
حالا عده‌ای که کم هم نیستن مثل کومله‌ها، منافقین، پهلوی، کسایی که واقعا دشمن تک تک ما هستن برای این مملکت دندون تیز کردن
توی همین اعتراضات خیابونی، خونه‌های تیمی گرفتن که تا دندون مسلح بودن.
اینا رو نمیشه ندید.
نمیشه با یه ظلم مقابله کرد و ظالم بزرگتری رو آورد که زن‌های ما رو قتل عام کنه.
من این روزها خیلی با افراد مختلف صحبت کردم
با عقاید مختلف‌ با کسایی که گفتن نظام عوض بشه. پرسیدم کی بیاد جای این نظام. گفتن مردم با هوشمندی انتخاب می‌کنن
من همین جواب رو با احترام بهشون، بی خردی می‌دونم.
حالا راه‌حل من؛
مثلا فکر بشه ببینیم اولویت با حل کدوم مشکل هست.
از نظر من شفافیت، مهم‌ترین مسئله هست.
خب هشتک زده بشه. اعتراضات خیابونی فقط با همین هدف گرفته بشه. افراد سرشناس دغدغه‌مند بکار گرفته بشه. توی دانشگاه‌ها تربیون برگزار بشه. ببینیم یکبار اینجور برای هدف واحدی تلاش کنیم؛ نتیجه می‌ده؟


جوابش بهت واقعا عجیب بود. متوجه منطقش نشدم اصلا. می‌گه اگه بری تظاهرات، چون به حکومت اعتراض داری، مجوز بهت نمی‌دن، درگیری می‌شه، این درگیری رو خارجیا می‌گیرن علم می‌کنن و سواستفاده می‌کنن، پس نرو تظاهرات و سکوت کن؟ 😐 چی؟

ببین یه مشکل بزرگ سر راهِ "کی بیاد بعدش؟" هست. هر صدای بلندی که تو ایران بوده خفه شده، یا زندان رفته یا کشته شده یا ساکتش کرده‌ن. هیچ وقت فرصت نبوده کسی یا عده‌ای جمع شن مرام‌نامه‌ای چیزی بنویسن، خط مشی جدیدشون رو ارائه بدن و ما بیایم ارزیابی کنیم. هر کسی هم که خارجه، مردم به حق نماینده‌ی خودشون نمی‌دوننش. پیدا کردن جایگزین برای حکومتی که هیچ صدای مخالفی رو تو‌دهنی‌نخورده نذاشته یه کم سخته. ما دنبال بت ساختن نیستیم که یکی بیاد هممممه قبولش کنن، از طرفی هم ابزاری برای سنجیدن محبوبیت واقعی اونایی که موافق و مخالف دارن، نداریم.

این راه حل تو پیش‌فرضش پذیرفتن اصلاح‌پذیری حکومته. که اجازه بدن تریبون برگذار بشه، تظاهرات کنی نکشنت، الخ. نکته بعدی، حقیقت تلخ اینه که من و تو نمی‌تونیم ایده بدیم که حالا باید از چه طریقی اعتراض کرد، چون حرفمون برد نداره. کسی دنبال ما راه نمیفته. باید یکی که اندک پیروانی داره این ایده رو بده، پیروانش برن اجرا کنن، مردمی ببینن و حال کنن و همراهی کنن. برای همینه که مثلا ملت می‌گن خب ما طرفدار پهلوی‌ایم، ولی چون یه عده به حرف اسماعیلیون بیرون میان و اونو قبول دارن با اون همکاری می‌کنیم. 
نهایت توان من و تو اینه که اگر کسی راه حلی برای اعتراض داد که به نظرمون پرت و آسیب‌زا بود، همراهی نکنیم. ولی در بستری که اعتراض اون شخص ایجاد کرده و در پناه شرایطِ "فقط من نیستم که اعتراض دارم!" اعتراضِ خودمونو جلو ببریم. مثلا با اعتصاب مخالفی اون روز تریبون برگزار می‌کنی. یا با شعارا مخالفی جمع میشی جای دیگه شعار خودتو می‌دی.

ضمنا من خیلی ناراحت می‌شم از این نگاه که "چون دشمن شاد می‌شه، اعتراض نکن" که مهدی ارائه داده. اصلا اگر اجازه بدی یک تئوری توطئه هم دارم که اینا هم بدشون نمیاد هر بار مردم می‌ریزن بیرون، مریم و رضا از سوراخشون میان بیرون، بدو بدو می‌گن منم موافقم. این‌جوری می‌شه همه رو چسبوند به رجوی و پهلوی،و ساکت کرد. رضا که اصلا به نظر من خودشم نمی‌خواد شاه بشه. مردی آبش تامینه، نونش تامینه، زندگیش به چه اعیونی تامینه، مریضه سر پیری بیاد این‌جا خرابکاری آخوندا رو داوطلبانه تحویل بکیره که درستش کنه؟ 
ولی ما تا ابد بشینیم از آخوندا توسری بخوریم چون ممکنه رجوی و رضا خوشحال شن؟ خب گور بابای اون دو. می‌دونی منظورم چیه؟

۱۲ اسفند ۰۳:۱۳ Sepideh Adliepour
تکبیر
خوشبحالت که فکر میکنی با این عز و چز کردنت میتونی ایرانو از هم بپاشی.
تو توی همین مملکت بزرگ شدی و تونستی بری اون ور کری بخونی ،حرومت باشه هر چی از این کشور و خاکش نصیبت شده . تابعیت خارجی هم بگیر که لیاقت نداری اسم ایران تو شناسنامت باشه.

عزیزم من هنوز دارم از روی کسب و کاری که تو ایران دارم مالیات می‌دم و مالیاتم خرج جامعه‌المصطفی و حوزه علمیه و سپاه پاسداران و تو می‌شه. اگه اجازه می‌دی من هم مالیات خودمو به سفره تو حروم می‌کنم، ببینم با حقوق وزارت کار هنوز برات می‌صرفه بیای برای من پرونده‌سازی کنی، یا حتما باید نونتو تو خورش حروم بزنی و بخوری. قبوله؟ ^-^


پی‌نوشت: دانستنی جذاب امروز این‌که شهروندی ایران رو نمی‌شه پس داد و ایران تابعیت دوم شهروندانش رو به رسمیت نمی‌شناسه. هر شخصی که اسم ایران در شناسنامه‌ش باشه، تا ابد، از دید کشور ایران، ایرانیه. شرمنده که خلاص شدن از دست مخالفا این قدر سخته.

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
تجدید کد امنیتی
پلاکت پیشرفته: https://t.me/commaButBetter
دستچین از بلاگستان
آرشیو دست‌چین
نور خدا
سیاه و سفید
مغازه‌ی خودکشی
عشق، زخمِ عمیقی که هرگز خوب نمی‌شه...
رقص ناامیدی
آب جاری
If Social Media Hosted a Party
کادر درمان
دوستت دارم پس به تو آسیب میزنم
تماشاگر
باز و بسته کردنِ یک در
پینوکیو
People help the people
رنج «سکوت» : اقلیت بودن
تگ ها
بایگانی
پیشنهاد وبلاگ
رویاهای کنسرو شده
روزهای زندگی یک مسافر
نیکولا
پرسپکتیو
حبه انگور
اعترافات یک درخت
میلیونر زاغه نشین
از چشم ها بخوانیم
درامافون
جیغ صورتی
خودکار بیک
خیالِ واژه
در گلوی من ابرِ کوچکی‌ست
هذیانات
کافه کافکا
برای هیولای زیر تختم
پنجره می چکد
در من نهفته گویا، یک دایناسور خوب!
زلال؛ مثل چشمه، مثل اشک
آشتی با دیونیسوس
دامنِ گلدارِ اسپی
همیشه تنها
کوچ
بوسیدن پای اژدها
هویج بنفش
حمیدوو برگ بیدوو
اوایل کوچک بود
آراز غلامی
Meet me in Montauk
یادداشت های یک دختر ترشیده
Mahsa's moving castle
تویی پایان ویرانی
قالب: عرفان و جولیک بیان :|