من اون صحنه که این آهنگ روشه ذخیره کردم برای روزهای ابریم هی نگاه می کنم. یکی هم صحنه کل کل آخرش که دمی لوواتو پخش میشه روش باله می رقصن.

آره من اصلا از اینا بودم که هیچ بحثی رو نصفه ول نمی کردم و میشد که ماه ها و سال ها یه بحثو کش بدم، بعد به این نتیجه رسیدم که اصلا به من چه مردم چی فکر می کنن و کی گفته من وظیفه دارم کسی رو قانع کنم درست میگم یا غلط میگه یا هر چی. و نمیدونم اون موقع بهتر بودم یا الان، ولی الان خیلی خیلی آروم ترم.

دم قیچی نمی خوره، و از هر غذایی یه ایرادی در میاره. یه سری چیزا به نظرش چربن، یه سری چیزا به نظرش بد مزه س، یه سری ترکیب ها رو کلا نمی خوره، منم که هرروز نمیتونم عدس پلو بدم بهش. صداشم در مراحل پخت در نمیاد که اینی که داری می پزی من نمی خورم، یا اساسا چی بپزی من می خورم. نتیجتا دارم تمام چیزایی که بلدم رو در وعده های مختلف درست می کنم و بیشترشون رو اصلا نمی خوره. به نظرم الان دو سه روزه که با شیر و موز و بیسکوییت زنده س.

با دقت ویژه ای غذا می خوره که من بهترین آشپز برای رژیم مدنظرش نیستم :دی

من هیچ برخوردی با هیچ فروشنده ای نداشتم هیچوقت، هر فروشنده ای بهم سلام می کنه مثل تیر در میرم. یه آقای چشم روشن ریش بلندی در نشر افق انقلاب بود یه مدت باهاش در مورد رمان جدیدا صحبت می کردم بهم کتاب پیشنهاد میداد، لکن بعدا فهمیدم اصلا منو یادش نمی مونه و دیگه نرفتم اونجا. یه آقای ریش بلند دیگری هم در نشر روزبهان بود که من یه بار سرکارش گذاشتم کل کتابای نادر ابراهیمیشون رو برام آورد بعد من هیچی نخریدم اومدم بیرون(تکراری بودن البته، اگه نبودن می خریدم شاید!) و دیگه حتی پامو تو انتشاراتشونم نذاشتم از ترسم. دو سال پیش تو غرفه روزبهان دیدمش موقع حساب کردن کتابام، کارتمو دادم دوستم خودم فرار کردم :))

نوش جان، روحتون جلا بخوره!

نویسنده من مرده، هیچ اتفاقی رخ نمیده برام :)) شایدم من از این کاراکتر فرعیام که دیالوگ ندارن:))

نمیدونم، به نظرم اومد که اگه از مصاحبت من لذت می برد یه چیزایی یادش می موند و شاید من دارم مزاحمش می شم هر سری. کلا تو هر فروشگاهی فروشنده میاد میگه کمکتون کنم من چند ثانیه بعدش فرار کرده م رفته م بیرون.

از کجا معلوم بعدش زندگی ای برا ما درنظر گرفته باشن، شاید مچاله مون کردن انداختنمون تو کاغذ باطله ها.

دقیقا، که چی نهایتا؟

موفات یه جمله معروف تو فصل یک مدرن داره (دکتر نهم) که دکتر میگه Just this once Rose, everyone lives! و تنها اپیزودیه که موفات نوشته و توش کسی رو نکشته دقیقا. مرتیکه قاتل :))

من قرار نبود یه هفته ماکارونی بخورم، بچه ها همراهی نکردن در خوردنش. :|

خب آخرین نفر هم بهش گفت دیگه. به نظر من توضیحات همه شون منطقی بود. اون خانمه که اندرسون بهش گفت خفه شو فقط غیرمنطقی بود:))

اصن فانتزی بودن چیزی از ارزش های کتابها کم نمی کنه به نظر من، بر مزه قضیه می افزایه!

به نظر من همون که به اندرسون گفت قانع کننده بود. :|

ما تو جادوگران یه دامبلدور داشتیم (الان پرسی ویزلیه؟) از سااااالها پیش این فکت رو توی کاراکترش پیاده کرده بود :)) یه گلرت  هم داشتیم که بسیور بر خود می نازید و خود عزیز پندار بود، از وقتی این فکت رو شد کاراکترش رو عوض کرد به نواده گریندلوالد و هی هم تاکید داشت که من اون نیستم، من اونجوری نیستم:))

کتابای فانتزی رو می ترسم، ارباب حلقه های انگلیسیم دو ساله تو فصل اول گیره!

مچکرم!

روده درازی می کنه بابا، قریب به پونزده صفحه اول نژاد های هابیت و تاریخچه زندگیشون اینور و اونور پل و تفاوت دست و پای این نژاد با رنگ موی اون نژاد و کروموزوم 23 این یکی نژاد رو داره میگه. پدرجان زمان شما تفنگ چخوف وجود نداشت؟ این چرت و پرتایی که میگی تا ته کتاب قراره بگی؟ شلیک هم می کنن این تفنگایی که توصیف می کنی یا ما رو گیر آوردی؟ یک لحن حماسی فاخری هم به خودش گرفته انگار خودشم باورش شده تاریخ جاییه. اصن اعصابم خرد شد پرت کردم یه ور:))

آره، ولی گویا فصلای جدیدش از کتاب فاصله گرفته. یا من اینطور شنیدم. من ندیدم سریاله رو :دی

کنترل و شین رو بزن کل صفحه سلکت میشه و ارباب حلقه ها و اونجرز اینفینیتی وار اسپویل میشن برات. 

نمیدونم، تو انتشارات سمت مهمی نداره ولی گویا.

آره دیگه همین. جهان بینی اطرافیان به من چه. شاید یکی دلش میخواد فکر کنه شیرکاکائو از گاو قهوه ای به دست میاد. من که خانم فریزل نیستم بخوام از اشتباه درش بیارم. هر جا این باورش به ضرر من شد فوقش اعمال نظر طرف رو بلاک می کنم :| چه کاریه اصلا.

جهان صفحه یه بخش هاییش رو با گوگل ترنسلیت ترجمه کرده ن، به خدا اگه روح اثر با گوگل ترنسلیت میونه داشته باشه :)) جمله هاش بلنده، تیکه های باحالی میندازه، و متاسفانه پر اسامی و کلمات عجیب غریبه که اگه ندونی قراره معنی ندن ممکنه توشون بچلی:دی

:-؟ فکر نکنم در حد یه پست کامل از این چیزا داشته باشم...می نگرم حالا:)

مارتین نویسنده کتاب های نغمه آتش و یخه. که بازی تاج و تخت رو از روش ساختن. رولینگ نویسنده هری پاتره. جفتشون کتاب فانتزی هستن.

منم واسه عینک یه بار برام رخ داد، البته عینک مدنظر من یک و دویست قیمتش بود، واقعا گرون بود :))) من یک و دویست پول تعمیر گوشیمم نمیدم، عینک بخرم؟!

بیاع، حالا هی ایمان نیاورید :))

من دیقن برعکسم:)) از دی سی خوشم نمیاد:دی

یه اسپویلر آلرتی چیزی هم ول بده قبل از لو دادن کل کتاب هفت  و متعلق به:))))

کسایی که خواب منو میبینن همیشه برام سواله به جای صورتم چی میبینن، آواتارمو؟ :دی

آها، خب هیچی :دی

یکی گفته بودا. من یادمه به یکی توضیح دادم پلان پلان شده رو از کجا آوردم:))

اووه شما قیافه منو از اونجاها یادتونه؟:)) من خودم صب به صب با خودم آشنا میشم:))

ترکیش رو هم میگی؟ من ترکی دوس دارم:)

ها، مرسی:)