طرف تبلیغ جوراب زنونه داده تلویزیون, بدین صورته که دختره با باباش میرن یه بسته ده تایی جوراب نگین می خرن برا مامانه و آقای فروشنبه ده تا جوراب جعبه پیچ میذاره تو ساک کادو میده دستشون.
در صحنه بعدی مادر خونه از گرفتن کادو مشعوف میشه و ده تا جعبه جوراب از ساک در میاره.
در صحنه بعدی خانم و بچه ش چیز درازی که احتمالا همون جوراب نگینه از دو طرف گرفته ن و رو به دوربین می کشن و بنا به دلایلی از این کشش خوشحالن.
اما جوراب نگین چیست؟ آیا جوراب پارازینه؟ جوراب شیشه ایه؟ جوراب شلواریه؟ ساق کوتاس یا ساق بلنده؟ چرا ده تا؟ مادر خونه با ده تا جوراب چه می کنه؟ آیا ده رنگ جورابه؟ جوراب شیشه ای در ده رنگ؟ ما بریم مغازه بگیم جوراب نگین میخوایم بدون اینکه بدونیم توش چی هس؟ بریم داروخونه بگیم کرم آردن میخوایم نمیندازنمون بیرون؟ چرا اینچنین می کنین با خودتون؟
یعنی بعد از تبلیغ اون رنگ موئه که رنگ روسری و مانتوی خانوم خونه رو عوض می کرد فکر می کردم هرگز هیچ تبلیغاتچی کشورگشایی نمیتونه مرزهای شگفتی آفرینی در تبلیغات رو جابجا کنه. لکن یک بار دیگه اثبات شد دست بالای دست بسیار است!