من اگه الان به نود درصدتون بگم "کرنل سیستم عاملت به وب کم اینتراپت نمیده واسه همین ثبات هاش مقدار اکومولیتور رو نمیفرستن بهش، در نتیجه وب کمت خراب نیست و مشکل از کرنله" یا فکر می کنید من خیلی خفنم، یا فکر می کنید مشکلتون خیلی خفنه، یا حس می کنید چقدر کامپیوتر دنیای پیچیده ای داره و خفنه. در هر سه حالت هم چون من انقدر wise و cool و دانا و مخوف بوده م بهم ایمان میارید.

در حالی که جمله بالا اصلا معنی نداره و کرنل به وب کم اینتراپت یا هرچی نمیده و ثبات و اکومولیتور هم مال مبحث ریزپردازنده س که من چپوندم اون تو. من یه دانشجوی متوسطم که معدلش 16 هه و تو هیچ درسی تاپ نیست و مهارت های فنیش در حد شماست؛ ته تهش بتونه تست کنه برنامه وب کم اجرا میشه یا نه.

ولی شما که نمی دونید. شما انقدر میدونید که من دانشجوی نرم افزار یه دانشگاه خوبم و کلی با کامپیوتر سر و کله میزنم پس حتما یه چیزی بارم هست.

یا مثلا درس آمارمهندسی رو با 10 پاس کردم ولی الان برگردم بهتون بگم احتمال دوشرطی پواسنش رو بذار تو قضیه بیز جواب به دست میاد، احتمالا باور می کنید و میرید بخونید پواسن چیه و بیز چیه. یا حتی نمیرید بخونید، فقط باور می کنید.

بحث اعتماد به نفسه. منی که هیچی از سیستم عاملتون ممکنه ندونم، میتونم با چنان اعتماد به نفسی این جملات رو بگم که باورتون بشه. از اون بدتر، من میتونم یه تعمیرکار باشم و درسامو نخونده باشم، هیچی بارم نباشه و اینا رو بگم، بزنم سیستمتون رو شتک کنم. من میتونم یه پزشک باشم و درسامو به زور پاس کرده باشم، هیچی بارم نباشه و تز بدم. من میتونم یه معمار باشم، هیچی بارم نباشه و نقشه بکشم. مادامی که رو نکنم که بله من هیچی بارم نیست، کسی هم نمیفهمه که نه، هیچی بارم نیست! مگر اینکه کسی چیزیش بشه یا خونه ای بریزه یا سیستمی شتک شه.

نتیجه اخلاقی اینکه هر کسی اون چیزی نیست که تو دانشگاه خونده. چون یکی تو دانشگاه معماری یا پزشکی یا مهندسی کامپیوتر یا ادبیات فارسی یا....میخونه/خونده، معمار و پزشک و مهندس و ادیب نمیشه.

هرچی رو نسپرین دست هر کی. و هر کی هر چی گفت باورتون نشه.

+پزشک محترم بدون آزمایش کافی احتمال وجود بیماری ای که بابتش مراجعه کرده بودم رد کردن. الان مشخص شده اشتباه فرموده بودن و علایم هستن، تشدید شده ن و آزمایش کافی نبوده است.